Kopielew Lew Z.
 
Encyklopedia PWN
Kopielew Lew Z., ur. 27 III 1912, Kijów, zm. 18 VI 1997, Niemcy,
ros. prozaik i publicysta;
1945–50 przebywał w łagrze (wraz z A. Sołżenicynem); od 1980 na emigracji w Niemczech, gdzie prowadził działalność lit.-wydawniczą, zwłaszcza w zakresie zbliżenia ros.-niem.; autor trylogii wspomnieniowej Chranit’ wieczno (Ann Arbor 1975), Bożyszcza mojej młodości (tamże 1978, wyd. pol. Berlin Zachodni 1990), Utoli moja pieczali (tamże 1981), w której analizując własną postawę życiową, dokonuje rozrachunku z komunizmem; ponadto szkice i artykuły krytycznolit., m.in. o H. Böllu, B. Brechcie, M. Frischu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia