Komunalne Kasy Oszczędności (KKO),
instytucje oszczędnościowo-kredytowe;
Komunalne Kasy Oszczędności
Encyklopedia PWN
osobowość prawną i jednolitość organizacyjną uzyskały w Polsce dopiero 1927; gromadziły oszczędności (przeważnie w papierach wartościowych), udzielały kredytów krótkoterminowych, pożyczek wekslowych, zastawczych oraz kredytów hipotecznych dla drobnego przemysłu, rzemiosła i handlu; 1945–50 finansowały gospodarkę miejską i rzemiosło, małe przedsiębiorstwa prywatne oraz gospodarstwa chłopskie z funduszów Banku Rolnego; 1938 działały 353 placówki KKO, 1947 — 430; zlikwidowane 1950.