Koło

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Koło,

m. powiatowe w województwie wielkopolskim, w Kotlinie Kolskiej, nad Wartą.

Ludność miasta: ogółem — 21,8 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 559,9 os/km² (2019)

Powierzchnia: 14 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°37′E, szerokość geograficzna: 52°11′N

Data założenia miasta: XIII w.

Prawa miejskie: nadanie praw — 1362

Oficjalne strony WWW: www.kolo.pl

założone w XIII w. w miejscu przeprawy przez Wartę; prawa miejskie 1362; w XV–XVII w. starostwo niegrodowe, miejsce sejmików generalnych woj. wielkopol. i przeglądów pospolitego ruszenia; w XVI w. duży ośr. rzemieślniczo-handl.; w 2. poł. XVII w. podupadło; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w 1. poł. XIX w. ośr. produkcji sukienniczej, handlu zbożem i budulcem; 1842 założono w Kole fabrykę fajansu; 1940–41 getto (ok. 2 tys. osób wywieziono do ośr. zagłady w Chełmnie). W 1865–1975 i od 1999 siedziba powiatu. Duży ośr. przemysłu spoż.: zakłady mięsne, mleczarnia i proszkownia mleka, przetwórnia owoców i warzyw, młyn, elewator zbożowy; zakłady: ceramiczne wyrobów sanitarnych, materiałów i wyrobów ściernych, urządzeń budowlanych i drzewnych, rur z tworzyw sztucznych, oraz wytwórnie odzieży roboczej i ochronnej, materacy; Muzeum Technik Ceram.; zamek fundacji Kazimierza III Wielkiego (2. poł. XIV w.), ob. w ruinie; got. kościół (koniec XIV w.–ok. 1410) z późnogot. kaplicą (pocz. XVI w.); późnobarok. kościół i klasztor Bernardynów (1773–82); neoklasycyst. ratusz (ok. 1815 lub 1835–47, H. Marconi) z got. wieżą (ok. 1390, runęła 1987, odbud. 2003).