Kock

Kock,

miasto w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, na pograniczu Pradoliny Wieprza i Równiny Łukowskiej, w widłach Czarnej i Tyśmienicy (w pobliżu jej ujścia do Wieprza).

Ludność miasta: ogółem — 3,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 193,7 os/km² (2019)

Powierzchnia: 17 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°27′E, szerokość geograficzna: 51°38′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1417, utrata — 1870; nadanie praw — 1919

Oficjalne strony WWW: kock.pl

osada targowa, w XII–XIV w. własność biskupów płoc., w XVI w. Firlejów; prawa miejskie 1417; w XV w. rozwój rzemiosła; w XVI–XVII w. zbór i szkoła kalwińska z bogatą biblioteką (1648 spalona przez Kozaków); od XVII w. duże skupisko Żydów; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; od 1829 siedziba cadyka Monachema Mendla Morgensterna, który stworzył tu znany ośr. chasydzki; 1870–1919 pozbawiony praw miejskich; 2–5 X 1939 ostatnia bitwa w kampanii wrześniowej, stoczona przez oddziały Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. F. Kleeberga; w czasie okupacji niem. do 1942 getto (ok. 3 tys. osób, część wywieziona do getta w Parczewie, pozostali do ośr. zagłady w Treblince); wyzwolony 22 VII 1944 przez batalion 27. Wołyńskiej Dyw. Piechoty AK. Ośr. usługowy dla rolnictwa; drobny przemysł (metal., spoż., meblarski); gospodarstwo rybackie; klasycyst. kościół i 2 dzwonnice (1779–82, Sz.B. Zug, przebudowany); klasycyst. pałac ks. A. Jabłonowskiej (ok. 1780, Zug, przebudowa 1825–32, H. Marconi), park geom. i krajobrazowy.