Kłodawa
 
Encyklopedia PWN
Kłodawa,
miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, na Wysoczyźnie Kłodawskiej, nad Rgilewką (prawy dopływ Warty).
Ludność miasta: ogółem — 6,4 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 611,5 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 4 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 18°55′E, szerokość geograficzna: 52°15′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1383 (ponownie 1430), utrata — 1870; nadanie praw — 1925
Oficjalne strony WWW: klodawa.wlkp.pl
Ślady osadnictwa z okresu kultury łużyckiej; prawa miejskie 1383; w XV–XVI w. ośr. rzemieślniczo-handl.; od XVI w. ośr. starostwa niegrodowego; znacznie zniszczone w poł. XVII w; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w 2. poł. XIX w. uruchomiono kilka fabryk wyrobów lnianych; 1870–1925 pozbawiona praw miejskich; w czasie okupacji niem. zginęło ponad 3 tys. (ok. 60%) mieszkańców Kłodawy. Kopalnia Soli „Kłodawa” (zbud. 1949–64; wydobycie soli kam. i potasowo-magnezowych), wytwórnia urządzeń chem., mleczarnia, młyn. Późnobarokowy kościół i klasztor Karmelitów (1718–65).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia