Kikoin Izaak, ur. 28 III 1908, Małyje Żagory, zm. 28 XII 1984,
fizyk rosyjski;
Kikoin Izaak
Encyklopedia PWN
od 1927 pracownik Inst. Fiz.-Techn. w Leningradzie, 1936–43 Uralskiego Inst. Fiz.-Techn. i politechniki w Swierdłowsku; od 1955 profesor uniwersytetu w Moskwie; od 1943 pracował z I.W. Kurczatowem w laboratorium, a następnie w Inst. Energii Atom. Akad. Nauk ZSRR nad łańcuchowymi reakcjami jądr. oraz nad rozszczepieniem ciężkich jąder; Kikoin prowadził ponadto prace o doniosłym znaczeniu z zakresu fizyki ciała stałego, elektr. i magnet. właściwości metali i półprzewodników; badał wpływ pola magnet. na fotoelektryczne zjawiska w półprzewodnikach (1934, efekt Kikoina–Noskowa), 1964 odkrył zjawisko fotopiezoelektr., 1966 zaobserwował oscylacje kwantowe zjawiska fotomagnet. w niskich temperaturach.
