Kiachta,
m. w Federacji Ros., w Buriacji, na południe od Ułan Ude, przy granicy z Mongolią.
Kiachta
Encyklopedia PWN
— 18,4 tys. mieszk. (2005). Założona 1727 jako faktoria handl. na szlaku karawan do Chin razem z pobliską twierdzą nowotroicką (z Rosji futra, sukno, z Chin herbata); od 1743 osada Kiachta, rozbudowana w stylu klasycyst.; od 1792 punkt celny; w związku z napływem ludności obok twierdzy powstało m. Troickosawsk; znaczenie K. jako jednego z gł. centrów handlu z Chinami zmalało po otwarciu Kanału Sueskiego (1869) i zbudowaniu kolei wschodniochiń. (1903), utraciła znaczenie jako ośr. handlu z Chinami, a stała się centrum handlu z Mongolią; w Kiachcie rozpoczynały się lub kończyły wszystkie wyprawy ros. badaczy (np. N. Przewalski, W. Obruczew) Azji Środkowej; 1915 podpisano tu umowę ros.-chiń.-mong. o utworzeniu Mongolii Zewnętrznej; 1932 połączona z Troickosawskiem. Przemysł włók., spoż. (browar).
