Katarzyna ze Sieny, właśc. Caterina Benincasa, święta, ur. ok. 1347, Siena, zm. 29 IV 1380, Rzym,
wł. mistyczka i stygmatyczka, od 1365 dominikanka (tercjarka); 1461 kanonizowana; od 1970 Doktor Kościoła;
Katarzyna ze Sieny
Encyklopedia PWN
orędowniczka idei krucjaty, działała na rzecz przywrócenia pokoju we Włoszech i reformy Kościoła; przyczyniła się do powrotu papieży z Awinionu do Rzymu; autorka listów (ok. 380, Listy wyd. pol. 1988), pism ascetycznych (w tłum. L. Staffa pt. Dialog. O Bożej Opatrzności, czyli księga boskiej nauki 1948, wyd. poprawione 1987), zaliczanych z uwagi na walory języka i stylu do klasyki wł. literatury, oraz Modlitw (wyd. pol. 1990); 1939 ogłoszona patronką Włoch.