Kastylia-La Mancha
 
Encyklopedia PWN
Kastylia-La Mancha
[k. la mạnczia] Wymowa,
Castilla-La Mancha,
region autonomiczny w środkowej Hiszpanii;
obejmuje 5 prowincji; powierzchnia 79,5 tys. km2, 2,1 mln mieszk. (2014); stol. Toledo, inne większe miasta i ośr. gosp.: Albacete, Guadalajara, Ciudad Real. Środkową część zajmuje Meseta Iberyjska, na północnym zachodzie G. Kastylijskie, na północnym wschodzie masyw Serrania de Cuenca, w części południowej góry Sierra Morena; gł. rzeki: Tag, Gwadiana, Júcar. Podstawą gospodarki jest rolnictwo (częściowo oparte na sztucznym nawadnianiu) i górnictwo; uprawa winorośli, pszenicy, jęczmienia, buraków cukrowych, tytoniu, oliwek; hodowla owiec i bydła; wydobycie rud rtęci (Almadén), manganu, miedzi, żelaza, ołowiu, węgla kam.; rozwinięty przemysł spoż. (jeden z gł. w kraju regionów produkcji wina), ponadto metal., ceramiczny, chem., rafineria ropy naftowej; w pobliżu Guadalajary elektrownia jądr.; turystyka (m.in. Toledo).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Toledo, zabytkowe miasto, stolica regionu Kastylia-La Mancha (Hiszpania) — widok na rzekę Tag i miasto. W głębi Alkazar — słynna, niezdobyta twierdza frankistów w czasie hiszpańskiej wojny domowej toczącej się w latach 30. XX w.fot. A. Znamierowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia