Karta wenecka,
dokument określający podstawowe zasady ochrony i konserwacji zabytków architektury;
Karta wenecka
Encyklopedia PWN
uchwalona 1964 w Wenecji na II Międzynar. Kongresie Architektów-Konserwatorów i Techników Konserwacji Zabytków; sformułowana przez specjalistów pod kierunkiem P. Gazzoli (m.in. przez J. Zachwatowicza); sygnowana przez wiele państw, m.in. Polskę; podstawowym zabiegiem wg Karty weneckiej jest konserwacja (utrzymanie zabytku w dobrym stanie, wzmacnianie techn. bez zmiany formy); przy zagrożeniu zniszczeniem postuluje się przemieszczanie zabytku; następnie Karta wenecka zaleca adaptację i restaurację (niewielkie uzupełnienia i rozbiórki nauk. uzasadnione), nowe zharmonizowane uzupełnianie, odrzuca odbudowę oraz rekonstrukcję.
