Karpiński Zygmunt
 
Encyklopedia PWN
Karpiński Zygmunt, ur. 24 III 1892, Gniezno, zm. 4 II 1981, Warszawa,
ekonomista, bankowiec;
od 1916 dyrektor Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, 1924–46 członek Zarządu Banku Polskiego; 1939–46 w Paryżu, następnie w Londynie, odegrał główną rolę przy zabezpieczaniu wywiezionego z Polski złota Banku Polskiego, po wojnie prowadził skuteczne rokowania o jego zwrot do kraju; członek delegacji polskiej na konferencjach w sprawach walutowych w Bretton Woods (1944) i Savannah (1946); od 1946 zastępca dyrektora Narodowego Banku Polskiego, od 1950 doradca jego prezesa, 1949–51 prezes Rady Banku Handlowego w Warszawie S.A.; uczestnik reformy bankowej w Polsce 1948–51; główne prace: Zarys polityki bankowej (1924), Bank Polski 1924–39 (1958), Losy złota polskiego podczas drugiej wojny światowej (1958), Ustroje pieniężne w Polsce od roku 1917 (1968); ogłosił także O Wielkopolsce, złocie i dalekich podróżach. Wspomnienia 1860–1960 (1971).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia