Karpiński Jakub
 
Encyklopedia PWN
Karpiński Jakub, pseud. Marek Tarniewski, ur. 17 VI 1940, Warszawa, zm. 22 III 2003, Warszawa,
syn Zbigniewa, brat Wojciecha, socjolog, historyk, politolog;
od lat 60. w opozycji polit.; 1968, 1969–71 więziony (1970 skazany w procesie tzw. taterników); 1977–78 czł. redakcji pism konspiracyjnych „Zapis” i  „Głos”; od 1978 czł. TKN; od 1978 za granicą; od 1992 dyr. Inst. Polit. w Warszawie; 1995–97 w Open Media Research Institute w Pradze; od 1997 w Inst. Socjologii Uniw. Warsz; prace z zakresu metodologii nauk społ., politologii, najnowszej historii Polski, m.in. Wprowadzenie do metodologii nauk społecznych (1976), Krótkie spięcie (Paryż 1977), Porcja wolności (Paryż 1979), Płonie komitet (Paryż 1982), Mowa do ludu (Londyn 1984), Polska, komunizm, opozycja (Londyn 1985), Taternictwo nizinne (Paryż 1985), Kultura i wielość rzeczywistości (1992), ABC polityki (1997).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia