Karol Emanuel I Wielki
 
Encyklopedia PWN
Karol Emanuel I Wielki, ur. 12 I 1562, Rivoli, zm. 26 VII 1630, Savigliano,
książę Sabaudii od 1580;
dla umocnienia swej władzy i zdobycia korony król. oraz korzyści terytorialnych sprzymierzał się na przemian z Habsburgami i z Francją; ożeniony z córką hiszp. Filipa II i sojusznik Hiszpanii, po śmierci Henryka III pretendował do tronu fr.; od 1589 walczył z Hiszpanami po stronie Ligi Katol. przeciwko Henrykowi IV, ale fr.-hiszp. traktat pokojowy w Vervins (1598) nie uwzględnił jego roszczeń; 1601 przeszedł na stronę Francji i zawarł z Henrykiem IV pokój w Lyonie, na mocy którego m.in. otrzymał Saluzzo i zwolnienie od zależności lennej; 1610 potwierdził przymierze z Francją w zamian za obietnicę korzyści terytorialnych w Lombardii, Montferrato oraz korony król.; po śmierci Henryka IV w sojuszu z Hiszpanią, 1613 uzyskał od niej Montferrato, którego jednak nie zdołał utrzymać; z kolei podczas wojny trzydziestoletniej, pretendując do korony cesarskiej, wspomagał Czechów, ale 1627 przeszedł na stronę Habsburgów (ponownie zabiegając o Montferrato), co doprowadziło do wojny z Francją, której wojska pokonały go 1629 pod Suzą i zajęły Sabaudię; (1631 jego następca, Wiktor Amadeusz I, otrzymał część Monferrato).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia