Karamanlı
 
Encyklopedia PWN
Karamanlı, Karamanły,
dynastia panująca w Trypolitanii 1711–1835.
Założona przez Ahmada (panował 1711–45), tureckiego wodza janczarów, który wykorzystał rywalizację żołnierzy z lokalnymi notablami arabskimi i ich mieszanym potomstwem, poparł Arabów i przechwycił władzę; po zabiciu tureckiego paszy uzyskał od sułtana namiestnictwo nad Trypolitanią (1722), utworzył lokalne oddziały; popierał korsarzy. Złoty wiek K. przypadł na czasy Alego (panował 1754–93), który z jednej strony popierał i rozwijał korsarstwo, z drugiej zaś prowadził ożywioną wymianę handl. z Europą i ułatwiał chrześc. i żydowskim kupcom osiedlanie się w Trypolisie; w tym czasie upowszechnił się zwyczaj płacenia Alemu za oszczędzanie statków niektórych państw; Ali utracił władzę w rezultacie najazdu Alego Bulghura, aferzysty z Algierii. Po wyparciu rabusia tron objął jeden z jego synów Jusuf (panował 1795–1835), który wykorzystał wojny napoleońskie i tak umocnił flotę, że większość eur. państw płaciła mu określoną kwotę, aby uchronić swoje statki. Likwidacja korsarstwa przez Europę doprowadziła do ruiny K.; rywalizacja fr.-bryt. i anarchia w prowincji skłoniły Turcję do przywrócenia bezpośredniej władzy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia