Karaczi
 
Encyklopedia PWN
Karaczi, Karaći, urdu Karācī, ang. Karachi Wymowa,
m. w południowym Pakistanie, nad M. Arabskim, na zachodnim skraju delty Indusu;
1842 anektowane przez Brytyjczyków; w XIX w. gwałtowny rozwój Karaczi jako miasta portowego; od 1936 stol. prow. Sindh; 1947–59 stol. Pakistanu. Największe miasto i ośr. przem. kraju; przemysł włók. (ok. 50% produkcji krajowej), odzieżowy, montownia autobusów i ciężarówek (z części importowanych), stocznia, fabryka łożysk tocznych, 2 rafinerie ropy naftowej, 2 huty żelaza (w tym nowa zbud. w Pipri), cementownia, zakłady gumowe, skórz.-obuwniczy, spoż., elektrownie cieplne; gł. port handl. Pakistanu (przeładunki ok. 15 mln t rocznie) z terminalem naftowym i kontenerowym; wywóz bawełny, tkanin bawełnianych i skór zwierzęcych; port rybacki; tranzytowy port lotn. na szlaku Europa–Azja Południowo-Wschodnia; gazociąg ze złoża Sui w Beludżystanie; połączenie kol. i drogowe z Rawalpindi; siedziba gł. banków krajowych (State Bank of Pakistan, National Bank of Pakistan) i międzynar. oraz organizacji gosp.; jeden z gł. ośr. nauk.-kult. kraju; akad. Kaid-e Azam (zał. 1976), 3 uniw. (zał. 1951, 1977 i Aga Khan 1983), instytuty nauk., biblioteki, muzea. Wokół centrum z licznymi reprezentacyjnymi budynkami adm. z 2. poł. XIX w. dzielnice mieszkaniowe, przem. oraz rozległe dzielnice slumsów zamieszkane gł. przez bezdomnych. W pobliżu K. pierwsza w Pakistanie elektrownia jądr. (125 MW).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia