Juda Tadeusz
 
Encyklopedia PWN
Juda Tadeusz,
jeden z 12 apostołów;
w niektórych rękopisach wymieniany też jako Lebeusz; w Ewangelii Marka i Ewangelii Mateusza jest nazywany Tadeuszem, natomiast w Ewangelii Łukasza i w Dziejach Apostolskich — Judą, synem Jakuba; wg pism apokryficznych był misjonarzem w Edessie; orędownik w sprawach beznadziejnych. W sztukach plast. przedstawiany gł. w gronie innych apostołów; jego atrybutami są rozmaite narzędzia męki: siekiera, halabarda, rzadziej miecz lub kamienie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia