Ju Kjongczhe, zw. też Ryu Kyung-chai, ur. 5 IX 1920, Hedzu, zm. 1995,
malarz koreański;
Ju Kjongczhe
Encyklopedia PWN
kształcił się w Japonii na wzorach malarstwa zachodniego, stąd w jego twórczości widoczne były wpływy zarówno japońskie, jak i zachodnie; 1955–61 wykładowca Uniw. Żeńskiego Ewha w Seulu i 1961–86 — Nar. Uniw. tamże; od 1979 czł. Koreańskiej Akad. Sztuki, od 1987 prezes; przedstawiał własną wizję świata, oscylując od form figuratywnych ku sztuce abstrakcyjnej; przywódca malarskiej awangardy w Korei; prace: Pieśń pasterska (1971), Tano (1975), Początek wiosny (1977), wyrażają podziw dla natury; w końcu lat 70. zwrócił się ku minimalizmowi; jego dzieło Namuamithabul (1978) przywodzi na myśl buddyjskie pojęcie pustki, próżni; artysta wciąż poszukiwał nowych form i środków wyrazu.
