Jordania. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Jordania. Warunki naturalne.
Większość powierzchni Jordanii stanowi pustynny płaskowyż, obniżający się z zachodu na wschód (od ok. 1300 m do poniżej 600 m), o maks. wys. 1734 m (Dżabal Ramm) w masywie Dżabal asz-Szara; w północno-wschodniej części — kamienista Pustynia Syryjska; na zachodzie, częściowo na granicy z Izraelem — tektoniczny Rów Jordanu z rz. Jordan, M. Martwym i suchą doliną Wadi al-Araba. Klimat na północnym zachodzie podzwrotnikowy mor., w środkowej części — kontynent., na pozostałym obszarze zwrotnikowy wybitnie suchy; średnia temperatura w lipcu wynosi 26–33°C (maks. do 50°C), w styczniu — 7–15°C; średnia roczna suma opadów od 600–800 mm w części zachodniej do 100 mm i mniej w części wschodniej i południowej; opady gł. w zimie. Uboga sieć rzeczna; gł. rz. Jordan (w granicach Jordanii dł. 134 km) z dopływami Jarmuk (na granicy z Syrią) i Nahr az-Zarka; we wschodniej części kraju liczne suche doliny (wadi). Roślinność pustynna i półpustynna, na północnym zachodzie resztki wiecznie zielonych lasów (poniżej 1% pow. Jordanii) z dębem i sosną alepską oraz zarośla typu makii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia