Jirásek Alois
 
Encyklopedia PWN
Jirásek Alois Wymowa, ur. 23 VIII 1851, Hronov, zm. 12 III 1930, Praga,
pisarz czeski;
autor ponad 200 utworów o tematyce gł. hist.; początkowo nawiązywał do tradycji eur. powieści hist. (wzorem był W. Scott), następnie uprawiał pisarstwo realist., ukazując wkład ludu w czeskie dzieje i lud. korzenie odrodzenia nar.; powieści, m.in. Skalakowie (1875, wyd. pol. 1949), Uroki świata (1880, wyd. pol. 1897), Psiogłowcy (1884, wyd. pol. 1948), Skały (1886, wyd. pol. 1956); epoce husyckiej poświęcił trylogię Mezi proudy (1887–90), Proti všem (1893), Bractwo (t. 1–3 1899–1908, wyd. pol. 1957), czeskim odrodzeniu nar. z przeł. XVIII i XIX w. powieści F.L. Věk (t. 1–5 1888–1906) i U nás (t. 1–4 1896–1903); w Mrokach (1913, wyd. pol. 1953) ukazał upadek narodu czeskiego w 1. poł. XVIII w.; pisał także dramaty, m.in. Jan Žižka (1903), Jan Hus (1911); Dzieła (t. 1–5 1955–59).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia