Jiménez Juan Ramón
 
Encyklopedia PWN
Jiménez
[himẹnes]
Juan Ramón Wymowa, ur. 23 XII 1881, Moguer (prow. Huelva), zm. 29 V 1958, San Juan (Portoryko),
poeta hiszpański;
od 1936 na emigracji w obu Amerykach; początkowo pozostawał pod wpływem modernizmu, gł. twórczości R. Darío, m.in. zbiory Arias tristes (1903) i Jardines lejanos (1904); od 1917 Jiménez dążył do zwięzłości, prostoty i czystości wyrazu, zbliżając się często do hermetyzmu (m.in. zbiory Diario de un poeta recién casado 1917, Eternidades 1918, Unidad 1925, Animal de fondo 1949); w latach 30. uznany za mistrza wyznawców tzw. poezji czystej; ponadto proza poet. (impresje wspomnieniowe związane z Andaluzją Srebroń i ja 1914, wyd. pol. 1961, pełne wyd. 2-języczne 1997, inny pol. przekład Srebrzynek i ja 1962); poezja Jiméneza jest znana w Polsce wyłącznie z okolicznościowych publikacji w prasie oraz z antologii (Z hiszpańskiego. Przekłady poezji 1956, Andaluzja i Kastylia 1963, Antologia poezji hiszpańskiej 2000); eseje kryt.; 1956 otrzymał Nagrodę Nobla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia