Jiaqing
 
Encyklopedia PWN
Jiaqing, Cia-cing, ur. 13 XI 1760, Pekin, zm. 2 IX 1820, Chengde,
cesarz chiń. z mandżurskiej dyn. Qing od 1796;
tron objął po abdykacji ojca, Qianlonga, ale samodzielnie rządził dopiero po jego śmierci (1799); pierwsze lata panowania poświęcił walce z antymandżurskim powstaniem Białego Lotosu w środkowych i zachodnich Chinach oraz poskromieniu piratów japońskich; chcąc uzdrowić finanse państwa J., próbował ograniczyć korupcję i zmniejszyć wydatki dworu, utrzymując wysokie podatki; 1813 udało mu się ujść z życiem z zamachu zorganizowanego przez tajne stowarzyszenie antymandżurskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia