Jeżów,
miasto w woj. łódzkim, w pow. brzezińskim, na obszarze Wzniesień Łódzkich;
Jeżów
Encyklopedia PWN
Wieś powstała na szlaku handl. z Kujaw do Małopolski i na Ruś, wzmiankowana 1138; od 1. poł. XII w. prepozytura benedyktyńska (należąca do opactwa w Lubiniu) fundacji prawdopodobnie Bolesława III Krzywoustego; w 1. poł. XIII w. benedyktyni otrzymali dla Jeżowa prawo targu; prawa miejskie 1334; ośr. rzemieślniczo-handl.; zniszczony w czasie wojen w 2. poł. XVII i 1. poł. XVIII w.; od 1793 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1870 utrata praw miejskich; podczas okupacji niem. do 1941 getto (1570 osób wywiezionych do getta w Warszawie); 2023 odzyskanie praw miejskich. W Jeżowie znajduje się neogot. kościół parafialny (1907–14) z późnogot. nawą (XV/XVI w.).
