Jawajczycy
 
Encyklopedia PWN
Jawajczycy, nazwa własna Wong Djawa,
największa grupa etniczna Indonezji stanowiąca niemal połowę ludności kraju, zamieszkująca wschodnią i środkową Jawę;
ok. 82 mln (koniec XX w.); język jawajski; od XIII w. wyznają islam odłamu sunnickiego, prawie 1 mln to chrześcijanie; powszechne są wierzenia lud. z elementami hinduizmu także działalność wpływowych dukunów (uzdrawiacze, czarownicy i wróżbici), ortodoksyjny islam praktykuje stosunkowo wąska warstwa, gł. kupiecka; od II w. silne związki z kulturą ind., wśród Jawajczyków rozprzestrzeniał się hinduizm, w spadku zachowała się tradycyjna struktura warstwowa, wyrażająca się istnieniem 9 stylów wysławiania się, zależnie od wzajemnej pozycji społ. rozmówców; Jawajczycy są znani z wyrobu batików; gł. rośliną żywieniową jest ryż uprawiany na nawadnianych polach, na wybrzeżu — rybołówstwo; wspólnoty wiejskie zachowały pewne elementy kolektywizmu, jednocześnie utrzymują się wpływy dawnej arystokracji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia