Jankowski Jan Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Jankowski Jan Stanisław, pseud. m.in. Doktor, Soból, ur. 6 V 1882, Krasowo Wielkie k. Wysokiego Mazowieckiego, zm. 13 III 1953, Włodzimierz (Rosja),
polityk, z zawodu inżynier chemik;
1906 współorganizator Narodowego Związku Robotniczego 1908–20 członek ZG; 1912–13 członek Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych; 1915 w Legionach Polskich; współzałożyciel (1920) Narodowej Partii Robotniczej 1920–23 prezes, 1923–33 II wiceprezes i sekretarz Głównego Komitetu Wykonawczego; 1921 i 1926 minister pracy i opieki społecznej; 1926–36 wiceprezes Zjednoczenia Zawodowego Polskiego; 1928–35 poseł na sejm; od 1937 w SP (członek jego kierownictwa w konspiracji); od 1941 dyrektor Departamentu Pracy i Opieki Społecznej Delegatury Rządu RP na Kraj; 1942–43 zast., 1943–45 Delegat Rządu RP na Kraj i wicepremier (od 1944 kierował Krajową Radą Ministrów); 31 VII 1944 zatwierdził decyzję rozpoczęcia powstania w Warszawie; III 1945 aresztowany przez NKWD, w procesie szesnastu w Moskwie skazany na 8 lat więzienia, zmarł w ZSRR; 1995 pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia