Jan z Szamotuł
 
Encyklopedia PWN
Jan z Szamotuł, zw. Paterkiem, ur. ok. 1480, zm. 9 I 1519, Rusocice k. Czernichowa,
kaznodzieja;
bernardyn; mieszczanin; 1500–04 studiował w Akad. Krak., gdzie (po odbyciu 1504–05 nowicjatu u bernardynów) 1505 został profesorem; od 1506 kaznodzieja uniwersyteckiego kościoła Św. Anny; autor kazań w języku pol., łączących wykład teologiczny z elementami apokryficznymi; w przypisywanym mu zbiorze (Kazania o Maryi Pannie Czystej) zarówno liczba tekstów (3 lub 4 wg analizy treściowej kazania 3.), jak i autorstwo (z wyjątkiem bezspornego kazania 1.) są obecnie przedmiotem dyskusji; zamordowany przy pobieraniu dziesięciny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia