Jan z Giskali, żył w I w. n.e.,
przywódca żydowskiej fanatycznej sekty zelotów;
Jan z Giskali
Encyklopedia PWN
występował przeciw sanhedrynowi, podawał się za mesjasza i pomazańca Bożego; w czasie powstania Żydów przeciw Rzymowi w 66–70 r. bronił twierdzy Giskala, 67 r. wycofał się do Jerozolimy; po jej upadku (70 r.) wzięty do niewoli przez Tytusa i uprowadzony wraz z innymi jeńcami do Rzymu.
