Jaffa
 
Encyklopedia PWN
Jaffa, ô,
dzielnica Tel Awiwu-Jaffy, w środkowej części Izraela, nad M. Śródziemnym;
zamieszkana przez ludność arabską. Do 1923 jeden z gł. portów Palestyny, specjalizujący się w eksporcie owoców cytrusowych, obecnie ośr. turyst., zwłaszcza Stara Jaffa z odrestaurowaną zabudową i portem. Wymieniana w źródłach egipskich już w XIV w. p.n.e.; jeden z najważniejszych portów staroż. Palestyny, we władaniu prawdopodobnie Filistynów (lub Kananejczyków); zdobywali ją kolejno: Egipcjanie, Fenicjanie, Asyryjczycy, Aleksander III Wielki, Persowie, Ptolemeusze, Seleucydzi, Grecy, Hebrajczycy i Rzymianie; po panowaniu rzym. (bizant.) i arab., 1126–68 (z przerwami) w posiadaniu krzyżowców; w XVI w. zajęta przez Turków osmańskich; 1949 połączona z Tel Awiwem w jedno miasto Tel Awiw-Jaffa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia