Izyda
 
Encyklopedia PWN
Izyda, gr. Ísis,
w staroż. Egipcie jedno z najczęściej spotykanych imion boskich, określających różne aspekty boskości, wyrażane słowami rodzaju żeńskiego;
hieroglif imienia Izydy oznaczał „tron”, „siedzibę”; przypuszczalnie Izyda była początkowo personifikacją tronu bądź pałacu króla; wg mitologii egipskiej żona Ozyrysa i matka Horusa; patronka magii; gł. ośr. kultu Izydy w Egipcie były Busiris, Iseum (Bdehbet el-Hagar) w Delcie, Abydos, Koptos i File; kult Izydy był powszechny do końca starożytności i rozprzestrzenił się w czasach cesarstwa rzym. poza Egipt; świątynia Izydy znajdowała się nawet w Rzymie; przedstawiana najczęściej jako kobieta z hieroglifem na głowie — wyobrażeniem tronu, lub (identyfikacja Izydy z Hathor) dyskiem słonecznym między krowimi rogami; często występuje w towarzystwie Neftydy; brązowe figurki Izydy z małym Horusem na kolanach uważano w średniowieczu za wyobrażenia Madonny z Dzieciątkiem.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Izyda, relief, XIV w. p.n.e. (Egipt)fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
File, świątynia Izydy, Egipt fot. J. Mordarski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia