Izmaił, Izmajił, Izmail,
m. na Ukrainie, w obwodzie odeskim, na l. brzegu Kilii (północne ramię Dunaju), 80 km od M. Czarnego.
Izmaił
Encyklopedia PWN
— 79 tys. mieszk. (2008); w XII w. genueńska warownia, następnie w księstwie Mołdawii; od XVI w. jedna z najsilniejszych twierdz tur. (1569 sułtan Selim II osadził tu Tatarów nogajskich); w XVII w. najeżdżany i 1633 zburzony przez Kozaków; od XVIII w. obiekt rywalizacji tur.-ros. (1790 zdobyty przez A. Suworowa); 1812–56 i od kongresu berlińskiego 1878 przyłączony do Rosji; 1918–40 w Rumunii; po ponownym włączeniu do ZSRR 1941–44 zajęty przez wojska niem.-rumuńskie. Przemysł gł. spoż. (rybny, przetwórstwo owocowo-warzywne), celulozowo-papierniczy; stocznia remontowa; port dostępny dla statków mor.; wyższa szkoła pedag.; muzeum A. Suworowa; ruiny zabytkowej twierdzy tureckiej. W mieście i okolicy liczne sady i winnice.
