Izaak II Angelos
 
Encyklopedia PWN
Izaak II Angelos, pierwszy z rodu Angelosów, ur. ok. 1156, zm. 29 I 1204,
cesarz bizant. 1185–95 i 1203–04;
doszedł do władzy po obaleniu Andronika I Komnena, 1195 zdetronizowany przez swego brata, późniejszego Aleksego III Angelosa (1195–1203), i oślepiony; 1203 odzyskał tron dzięki zbrojnej pomocy krzyżowców (rządził wspólnie z synem, Aleksym IV Angelosem); próba wywiązania się z podjętych wobec nich zobowiązań oraz jego prołac. polityka wywołały niezadowolenie w Konstantynopolu i doprowadziły do przewrotu, w czasie którego cesarz został zamordowany.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia