Issyk-kul
 
Encyklopedia PWN
Issyk-kul
[kirgiskie, ‘gorące jezioro’],
kirg. Ysykköl, Ysykkôl, ros. oziero Issyk-Kul, ozero Issyk-Kul',
bezodpływowe jezioro w Tienszanie, w Kirgistanie, w Kotlinie Issykkulskiej, na wys. 1608m;
Państwo: Kirgistan
Położenie geograficzne: w Tien-szanie, w Kotlinie Issykkulskiej
Położenie względem poziomu morza: 1 608 m n.p.m.
Typ jeziora: wg genezy — zaporowe (osuwiskowe; przegrodzona dolina rzeki Issyk); wg relacji z rzekami — bezodpływowe; wg okresowości — stałe; wg warunków do rozwoju życia — oligotroficzne; wg zasolenia — słonawe
Powierzchnia akwenu: 6,3 tys. km2 (największe w górach Azji Środkowej)
Głębokość maksymalna: 702 m
Dopływy: Tüp, Dżyrgałang
pow. 6,3 tys. km2, dł. 178 km, szer. do 60 km, głęb. do 702 m; brzeg południowy wysoki, stromy; woda słonawa (5,8‰); do Issyk-kul uchodzi ponad 50 rzek (najdłuższe Tüp, Dżyrgałang); w zimie nie zamarza; rybołówstwo; żegluga (przystanie Issyk-kul, Karakoł); nad Issyk-kul grupa kąpielisk, m.in. Czołponata; część jeziora pod ochroną (Rezerwat Issykkulski).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia