Isma’il

Isma’il, Ismā‘īl, Izmael,

w tradycji islamu przodek plemion północnoarabskich i jeden z ważniejszych proroków;

syn Abrahama i niewolnicy Hagar (arabski Hadżar); Abraham pozostawił go wraz z jego matką na pustyni, gdzie w okolicach Mekki po uderzeniu jego stopy wytrysnęło źródło Zamzam; Isma’il pojął za żonę kobietę z miejscowego plemienia, które się nimi zaopiekowało; wg Koranu wspólnie z Abrahamem zbudował świątynię Al-Kaba w Mekce, ale tradycja twierdzi, że to właśnie Isma’il a nie Izaak (arabski Ishak) miał być złożony Bogu w ofierze (Koran nie wymienia imienia syna Abrahama), co było jednym z ważniejszych punktów średniow. dysput chrześc.-muzułmańskich.