Ipoteşti-Cândeşti-Ciurel kultura
archeol. kultura rozwijająca się VI–VII w. między Prutem, dolnym Dunajem a Karpatami, przenikająca również do wschodniego Siedmiogrodu;
[k. ipotẹszti kyndẹszti cziurẹl],
Ipoteşti-Cândeşti-Ciurel kultura
Encyklopedia PWN
jej twórcy byli rolnikami i hodowcami; kwestia ich pochodzenia budzi do dziś wiele kontrowersji; w formach budownictwa, ceramice, ozdobach stroju, obrządku pogrzebowym widoczna zarówno miejscowa spuścizna greko- i romano-dacka, jak również elementy bizant. i słow.; były to najpewniej społeczności rodzimego pochodzenia zmieszane z grupami ludności przybyłej z prawego brzegu Dunaju (brańcy wojenni?) oraz Słowianami, którzy w świetle przekazów pisanych zyskiwali tam wówczas na znaczeniu polit.; nazwa kultury pochodzi od reprezentatywnych stanowisk na terenie Rumunii.
