Instytucja „Czci i Chleba”
 
Encyklopedia PWN
Instytucja „Czci i Chleba”,
rodzaj kasy samozapomogowej wśród emigrantów pol. we Francji, zał. 2 III 1862 w Paryżu (do XI1864 pod nazwą Stow. Podatkowe) w celu zbierania podatków od emigrantów (także wśród Polaków mieszkających pod zaborami) na cele samopomocy wzajemnej;
zabezpieczała wychodźcom polit. na starość minimum środków utrzymania, wspomagała także Zakład Świętego Kazimierza w Paryżu; 1867 liczyła ponad 1,3tys. czł.; w sumie do 1918 opodatkowało się ponad 2,6tys. osób; 1932 Instytucja została zlikwidowana, a kwotę kilkudziesięciu tys. franków przekazano do Warszawy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia