Ines Zofia de, ur. 15 V 1948, Rybnik,
scenograf.
Ines Zofia
Encyklopedia PWN
fot. S. Okołowicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1975 współpraca z wieloma krajowymi i zagr. teatrami dram. i muz. oraz z Wrocł. Teatrem Pantomimy; projekty dekoracji, kostiumów do inscenizacji: K. Brauna (Anna Livia M. Słomczyńskiego wg J. Joyce’a 1976, Operetka W. Gombrowicza 1977), A. Hanuszkiewicza (Mąż i żona A. Fredry 1977, Treny wg J. Kochanowskiego 1979), H. Tomaszewskiego (pantomima Rycerze króla Artura 1981, opera Orfeusz i Eurydyka Ch.W. Glucka 1981, Bonn), K. Babickiego (Affabulazione P.P. Pasoliniego 1985), M. Trelińskiego (Lautréamont — Sny wg Pieśni Maldorora 1992), J. Jarockiego (Kasia z Heilbronnu H. von Kleista 1994), M. Prusa (Stracone zachody miłości W. Szekspira 1994); autorski pokaz kostiumów teatr. w pantomimicznym spektaklu Idole perwersji (1991, Chorzów).
