Iksjon
 
Encyklopedia PWN
Iksjon, Ixíōn,
mit. gr. król Lapitów w Tesalii;
poślubiwszy Diję, córkę Dejoneusa, odmówił zapłacenia wiana i zabił teścia; oczyszczony przez Zeusa i dopuszczony do biesiad z bogami targnął się na cześć Hery, sprzeniewierzając się instytucji gościnności i małżeństwa — Zeus sprawił, że uległ ułudzie i połączył się z Nefele, która przybrała postać Hery, i spłodził Centaura (centaury); jego dwojaka wina godziła w zasadę wzajemności; za karę został przybity przez bogów do koła obracającego się między niebem a ziemią; jego los stanowił przestrogę przed niewdzięcznością wobec dobroczyńcy; mit po raz pierwszy opowiedziany przez Pindara, podjęty w zaginionych tragediach (Ajschylos, Eurypides), jest tematem rozmowy Zeusa i Hery w Dialogach bogów Lukiana; w XX w. nawiązuje do niego W. Iwanow (Tantal 1905).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia