Ihering
niem. krytyk i publicysta;
[jẹ:rıŋ]
Herbert, ur. 29 II 1888, Springe, zm. 15 I 1977, Berlin Zach.,
Ihering Herbert
Encyklopedia PWN
1914–18 kier. lit. wiedeńskiej Volksbühne; 1918–33 krytyk teatr. dziennika „Berliner Börsen-Courier” oraz współpracownik innych czasopism (m.in. „Die Volksbühne”); obrońca teatru społ. zaangażowanego, popierał młodych, lewicowcowych autorów (np. B. Brechta), prowadził polemikę z konserwatywnymi krytykami (zwłaszcza A. Kerrem); 1933–41 objęty zakazem działalności publicyst.; po wojnie, mieszkając w Berlinie Zachodnim, współpracował z teatrami (1945–54 kier. lit. Deutsches Theater) i czasopismami kult. NRD (m.in. „Sinn und Form”); autor licznych esejów, pism polemicznych (m.in. Der Kampf ums Theater 1922, Reinhardt, Jessner, Piscator oder der Klassikertod? 1929, Die getarnte Reaktion 1930), portretów wybitnych aktorów i reżyserów niem., recenzji teatr. (zbiór Von Reinhardt bis Brecht, t. 1–3 1958–61), książki autobiogr. Begegnungen mit Zeit und Menschen (1963).
