Ifikrates
 
Encyklopedia PWN
Ifikrates, Iphikrátēs, data ur. nieznana, zm. po 356 p.n.e.,
wódz ateński;
sławę zdobył w czasie wojny korynckiej, pokonując k. Koryntu duży oddział spartańskich hoplitów przy pomocy lekkozbrojnych peltastów (390); następnie walczył na Hellesponcie; po pokoju król. (386) związał się z królem trackim, Kotysem, którego córkę pojął za żonę; będąc w w służbie perskiej, brał udział w inwazji na Egipt (373); jego kampania na Korkyrze skłoniła Spartę do rokowań pokojowych (371); 369 brał udział w konflikcie wokół sukcesji tronu macedońskiego; do historii przeszedł jako reformator oddziałów lekkozbrojnych peltastów; liczne innowacje w dziedzinie wojskowości są mu przypisywane w staroż. traktatach taktycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia