Hurwitz Adolf
 
Encyklopedia PWN
Hurwitz Adolf, ur. 26 III 1859, Hildesheim, zm. 18 XI 1919, Zurych,
matematyk niemiecki;
uczeń F. Kleina; 1884–92 profesor uniwersytetu w Królewcu (był tam nauczycielem D. Hilberta i H. Minkowskiego), później na politechnice w Zurychu; zajmował się gł. teorią liczb, w szczególności aproksymacjami diofantycznymi, a także: szeregami Fouriera, geometrią algebraiczną, teorią niezmienników oraz powierzchniami Riemanna; zbadał arytmetykę całkowitych kwaternionów Hamiltona; 1895 podał warunki na to, by wielomian rzeczywisty miał wszystkie pierwiastki o ujemnych częściach rzeczywistych (kryterium H.); wprowadził ułamki łańcuchowe liczb zespolonych; Mathematische Werke (t. 1–2 1962–63).
Bibliografia
D. Hilbert Adolf Hurwitz, „Mathematische Annalen” 1921 Bd. 83.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia