Hrubieszów
 
Encyklopedia PWN
Hrubieszów,
m. powiatowe w województwie lubelskim, w Kotlinie Hrubieszowskiej, nad Huczwą, 5 km od granicy z Ukrainą; najdalej na wschód wysunięte miasto Polski.
Ludność miasta: ogółem — 17,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 534,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 33 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 23°55′E, szerokość geograficzna: 50°48′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1400
Oficjalne strony WWW: www.miasto.hrubieszow.pl
Ślady osadnictwa średniow.; osada wzmiankowana 1255; należał m.in. do Księstwa Halicko-Włodzimierskiego; 1366 włączony do Polski; prawa miejskie 1400; starostwo niegrodowe; 1473–90 stol. diecezji chełmskiej (Hrubieszów oprócz katolików zamieszkiwany przez ludność prawosł., żydowską od XV w. i unicką od końca XVI w.); od 1772 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1801 Hrubieszów zakupił S. Staszic, 1816 zał. Hrubieszowskie Tow. Roln.; 1809–1975 i od 1999 siedziba powiatu; podczas okupacji niem. 1942–43 masowe wysiedlenia ludności powiatu; do 1943 getto (ok. 10 tys. osób, 1942 większość wywieziona do ośr. zagłady w Sobiborze); 1942–44 obóz pracy przymusowej dla Polaków i Ukraińców, 1942–43 dla Żydów; rejon działalności partyzanckiej; 1945 walki z UPA. — 16,2 tys. mieszk. (2022); ośr. usługowy regionu roln.; drobne zakłady przetwórstwa rolno-spoż. i drzewnego; stacja graniczna na szerokotorowej Linii Hutn.-Siarkowej; barok. zespół klasztorny Dominikanów (1736–66): kościół (ob. parafialny), klasztor (przebudowa ok. 1827 na szkołę); barok.-klasycyst. kościół Św. Stanisława Kostki (1795–1828, dawniej cerkiew); cerkiew (1873), barok.-klasycyst. dwór (1791); dworki podmiejskie i domy (XVIII, XIX w.). Muzeum Regionalne im. S. Staszica; Hrubieszowskie Tow. Regionalne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia