Hołubowicz Włodzimierz, ur. 20 VI 1908, Krasnodar (Rosja), zm. 7 IV 1962, Sztokholm,
mąż Heleny Cehak-Hołubowiczowej, archeolog i etnograf;
Hołubowicz Włodzimierz
Encyklopedia PWN
1937–41 brał udział w pracach wykopaliskowych i etnogr. na terenie Wileńszczyzny; założyciel Katedry Archeologii na Uniwersytecie Wrocł. i profesor tamże; twórca własnej szkoły archeologii pol.; badacz wczesnego średniowiecza na terenie Śląska (wykopaliska, m.in. na Ostrówku w Opolu, w Niemczy); liczne prace teoret. z zakresu metodyki i metodologii badań archeol.; autor m.in.: Garncarstwo wiejskie zachodnich terenów Białorusi (1950), Opole w wiekach X–XII (1956), O metodzie publikacji źródeł archeologicznych (1958).