High Church
nurt eklezjalny w Kościele anglikańskim, podkreślający hist. jedność z tradycją przedreformacyjną, katolicką.;
[haı czə:rcz; ang., ‘kościół wysoki’],
High Church
Encyklopedia PWN
akcentuje ważność episkopalizmu jako zasady ustrojowej Kościoła oraz roli sakramentów w życiu rel.; opowiada się za dowartościowaniem urzędu kapłańskiego, popiera liturgię katol., kult Panny Marii i świętych, monastycyzm, oraz wiele innych typowych dla katolicyzmu elementów życia rel.; High Church odgrywał dużą rolę w Kościele anglikańskim za panowania Stuartów i ponownie od poł. XIX w., w następstwie powstania 1833 tzw. ruchu oksfordzkiego.
