Herriot
fr. polityk i pisarz;
[erjọ]
Édouard, ur. 5 VII 1872, Troyes, zm. 26 III 1957, Saint-Genis-Laval,
Herriot Édouard
Encyklopedia PWN
1905–57 mer Lyonu (z przerwą w czasie okupacji niem.); 1919–57 (z przerwami) przewodniczący Partii Radykalnej; 1912–19 senator, 1919–40 deputowany i 1936–40 przewodniczący Izby Deputowanych; 1924 współtwórca tzw. kartelu lewicy; 1924–25 premier i min. spraw zagr. (stosunki dyplomatyczne z ZSRR); 1926–28 min. oświaty; 1932 ponownie premier (pakt o nieagresji z ZSRR); 1934–35 min. stanu; 1942 aresztowany i 1944–45 internowany w Niemczech; od 1947 przewodniczący, od 1954 honorowy przewodniczący Zgromadzenia Nar.; przeciwnik remilitaryzacji Niemiec; od 1946 czł. Akad. Fr.; autor prac z zakresu literatury, historii i krytyki lit.: La nouvelle Russie (1922), La vie de Beethoven (1929), La France dans le monde (1933).
