Henryk III
 
Encyklopedia PWN
Henryk III, z dyn. salickiej, ur. 28 X 1017, zm. 5 X 1056, Pfalz Bodfeld k. Goslaru,
król niem. od 1039, cesarz rzym.-niem. od 1046, syn Konrada II;
wzmocnił wpływy niem. w Polsce (popierał Kazimierza I Odnowiciela w sporze z Brzetysławem czeskim), w Czechach i na Węgrzech; zwolennik reformy Kościoła, przeprowadzanej pod kontrolą cesarza; na synodzie w Sutri (środkowe Włochy) 1046 wymógł rezygnację 3 rywalizujących ze sobą pretendentów do papiestwa; doprowadził do mianowania papieżem Niemca, biskupa bamberskiego Swidgera (Klemensa II); odtąd, przez kilka z rzędu pontyfikatów, cesarz miał decydujący wpływ na obsadę tronu papieskiego; panowanie Henryka III uważa się za szczyt potęgi średniow. cesarstwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia