Hen Józef
 
Encyklopedia PWN
Hen Józef, ur. 8 XI 1923, Warszawa,
pisarz i publicysta.
Po 1939 w ZSRR, 1944–52 w WP; jednym z gł. tematów twórczości są wojenne losy Polaków oraz wpływ wojny na ludzką psychikę i postawy moralne (powieści: Kwiecień 1960, Opór 1967, Nikt nie woła — powstała 1957, wyd. 1990; zbiór opowiadań Krzyż Walecznych 1964); także współcz. problematyka psychol.-obyczajowa (powieść Milczące między nami 1985) i polit. (opowiadania Oko Dajana, Bliźniak, opublikowane 1969–72 w paryskiej „Kulturze” pod pseud. Korab, wyd. łącznie z opowiadaniem Western 1990; dramat Justyn! Justyn!..., „Dialog” 1989 nr 3, spektakl telew. 1993); opowieść biogr. Ja, Michał z Montaigne (1978, wyst. 1983) i Błazen wielki mąż... (1998); wspomnienia wojenne Kijów, Taszkient, Berlin (1947), refleksyjno-wspomnieniowe zapiski Nie boję się bezsennych nocy... (1987, kontynuacja 1992) oraz refleksyjno-wspomnieniowe zapiski Nie boję się bezsennych nocy... (cz. 1–3 1987–2001), nostalgiczna, z akcentami humoru, opowieść z wczesnych lat życia Nowolipie (1991); scenariusze filmowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia