Heiler Friedrich
 
Encyklopedia PWN
Heiler
[hạir]
Friedrich, ur. 30 I 1892, Monachium, zm. 28 IV 1967, tamże,
niem. religioznawca, filozof i teolog; działacz ekumeniczny.
Działacz ekumeniczny; początkowo katolik, następnie przeszedł na luteranizm; od 1920 profesor uniwersytetu w Marburgu; w latach 20. XX w. przyłączył się do tworzącego się w protestantyzmie niem. ruchu wysokokośc.; 1929 przewodniczący Unii Wysokokośc.; jako ewangelik przyjął święcenia biskupie ze strony Kościoła gallikańskiego i zał. pierwszą protest.-katol. wspólnotę eucharystyczną; inicjator czasopisma „Ökumenische Einheit”; Das Gebet (1918), Der Katholizismus... (1923), Evangelische Katholizät (1926), The Spirit of Worship... (1926), Die Religionen der Menschheit (1959), Erscheinungsformen und Wesen der Religion (1961).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia