Hefajstos

Hefajstos, Hḗphaistos,

mit. gr. bóg ognia, kowalstwa i rzemiosła metalurgicznego, utożsamiany z rzymskim Wulkanem.

pierwotnie anatolijski bóg ognia, czczony gł. na wulk. wyspie Lemnos; brzydki i chromy syn Zeusa i Hery (lub tylko Hery); małżonką Hefajstosa wg Iliady była Charyta [‘wdzięk’], wg Odysei — zdradzająca go z Aresem Afrodyta; wyobrażany z młotem lub obcęgami w rękach; z pracowni Hefajstosa (m.in. w Etnie na Sycylii) pochodziły: zbroja Achillesa, wóz Heliosa, kute przy pomocy cyklopów pioruny Zeusa, strzały dla Erosa, samobieżne trójnogi, złote służące, psy strzegące domu Alkinoosa; utożsamiany z rzym. Wulkanem; postać Hefajstosa występowała w staroż. gr. malarstwie wazowym, w czasach nowoż. była tematem rzeźby (np. R. Donner), malarstwa (m.in. D. Velázquez, P.P. Rubens, A. van Dyck, G.B. Tiepolo), muzyki operowej (Ch.W. Gluck i in.) i baletu.