Heckman James J.

fot. The Nobel Foundation

Heckman

[hẹkmən]

James J., ur. 19 IV 1944, Chicago,

ekonomista amerykański;

od 1977 profesor ekonomii na uniwersytecie w Chicago; od 1991 dyrektor Center For Evaluation of Social Programs; od 1985 członek Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, od 1992 — Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie; stworzył podstawy i teorię metod statystycznych, które korygują błędy systematyczne, występujące w danych, używanych do pomiaru zależności między dwiema cechami; metody te mogą być wykorzystywane w eksperymentalnym modelowaniu polityki społecznej, edukacji i rynku pracy. Badał, za pomocą skonstruowanych przez siebie metod statystycznych, skutki różnych regulacji prawnych, w tym ustaw: o prawach obywatelskich, mających położyć kres dyskryminacji amerykańskich Murzynów; o ulgach podatkowych dla zmieniających kwalifikacje zawodowe; o programach szkolenia dla bezrobotnych; badał także wpływ związków zawodowych na funkcjonowanie rynku pracy, zależność między poziomem wykształcenia kobiet a wysokością ich zarobków. Jego ostatnie prace dotyczą metodologicznych i empirycznych wniosków z prototypowego programu szkolenia bezrobotnych (Methodological and Empirical Lessons from a Prototypical Job Training 2000). Inne główne prace: Longitudinal Analysis of Labour Market Data (1985), Lecure Notes on Longitudinal Data Analysis (1997, współautor).

W 2000 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z D.I. McFaddenem) za badanie wpływu programów społecznych i funkcjonowania administracji publicznej na efektywność gospodarowania.