Hanicka Barbara, ur. 4 XII 1952, Kraków,
scenograf;
Hanicka Barbara
Encyklopedia PWN
współpraca z teatrami w Warszawie, Krakowie, Gdańsku; projekty scenografii i kostiumów do inscenizacji J. Grzegorzewskiego (Dziesięć portretów z czajką w tle wg A.P. Czechowa 1979, Pułapka T. Różewicza 1984, Tak zwana ludzkość w obłędzie wg S.I. Witkiewicza 1989, „Usta milczą, dusza śpiewa...” na motywach operetek F. Lehára i I. Kálmána 1990, La Bohème wg S. Wyspiańskiego 1995), Z. Hübnera (Medea Eurypidesa 1988), T. Bradeckiego (Pamiętnik znaleziony w Saragossie wg J. Potockiego 1993), G. Jarzyny (Niezidentyfikowane szczątki ludzkie i prawdziwa natura miłości B. Frazera, 1998), M. Grabowskiego (Tango Gombrowicz wg W. Gombrowicza, 2003); praca pedag. w PWST w Krakowie.
