Han Fei
 
Encyklopedia PWN
Han Fei, Han Fej, ur. ok. 280, państwo Han, zm. ok. 233 p.n.e., państwo Qin,
chiń. filozof i prawnik, uczeń Xunzi;
ostatni i najwybitniejszy z teoretyków szkoły legistów, twórca syntezy gł. nurtów legizmu; zajmował się filozofią historii i etyki w aspekcie metod sprawowania władzy, rolą prawa w życiu człowieka i społeczeństwa; doktryna legizmu przyczyniła się do wzrostu ekon. i militarnej potęgi państwa Qin, a w konsekwencji do zjednoczenia przez nie Chin w 221 p.n.e.; utalentowany pisarz, autor dzieła nazwanego od jego imienia Han Feizi [‘mistrz Han Fei’].
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia